தமிழர் வாழ்வும் வளமும் குறித்து.....

காலத்தின் கருத்துக்கள்

ஒளவை குறித்து.....

அண்மையில் இந்தப் பெண் ஆழுமை குறித்து பார்க்கக் கிடைத்தது. அவர்கள் எத்தனை பேர் எவ் எவ் காலங்களில் வாழ்ந்தார்கள்; அவர்களின் ஆழுமைப் பண்புகள் என்பன குறித்து ஆராய்வதும் அறிவதும் நல்ல ஒரு காரியமாக இருக்கும் போலத் தோன்றியது. பின்பொருகால் அது குறித்து ஆழச் செல்ல வேண்டும்.

இன்று அவர் பாடிய பாடல்களில் என்னைக் கவர்ந்த சிலவற்றை இங்கு பதிவு செய்ய ஆசை.

அவ்வளவு தான்.

புண்ணியம்ஆம் பாவம்போல் போனநாள் செய்தஅவை
மண்ணில் பிறந்தார்க்கு வைத்தபொருள் -எண்ணுங்கால்
ஈதொழிய வேறில்லை; எச்சமயத்தோர் சொல்லும்
தீதொழிய நன்மை செயல்.

இடும்பைக்(கு) இடும்பை இயலுடம்(பு) இதன்றே
இடும்பொய்யை மெய்யென்(று) இராதே – இடுங்கடுக
உண்டாயின் உண்டாகும் ஊழில் பெருவலிநோய்
விண்டாரைக் கொண்டாடும் வீடு.

வருந்தி அழைத்தாலும் வாராத வாரா

பொருந்துவன போமி(ன்) என்றால் போகா – இருந்தேங்கி

நெஞ்சம் புண்ணாக நெடுந்தூரம் தாம்நினைந்து

துஞ்சுவதே மாந்தர் தொழில். 

எல்லாப் படியாலும் எண்ணினால் இவ்வுடம்பு

பொல்லாப் புழுமலி நோய்ப் புன்குரம்பை - நல்லார்

அறிந்திருப்பார் ஆதலினால் ஆம் கமல நீர் போல்

பிரிந்திருப்பர் பேசார் பிறர்க்கு. 

ஈட்டும் பொருள் முயற்சி எண்ணிறந்த ஆயினும் ஊழ்

கூட்டும்படி அன்றிக் கூடாவாம்-தேட்டம்

மரியாதை காணும் மகிதலத்தீர் கேண்மின்

தரியாது காணும் தனம். 

ஆண்டாண்டு தோறும் அழுது புரண்டாலும்

மாண்டார் வருவாரோ? மாம்நிலத்தீர் - வேண்டாம்

"நமக்கும் அது வழியே; நாம் போ அளவும்

எமக்கு என்" என்று இட்டு உண்டு இரும். 

தண்ணீர் நில நலத்தால் தக்கோர் குணம் கொடையால்

கண் நீர்மை மாறாக் கருணையால் - பெண்ணீர்மை

கற்பு அழியா ஆற்றால்; கடல் சூழ்ந்த வையகத்துள்

அற்புதமாம் என்றே அறி. 

சேவித்தும் சென்று இரந்தும் தெண் நீர்க்கடல் கடந்தும்

பாவித்தும் பாராண்டும் பாட்டு இசைத்தும் போவிப்பம்

பாழின் உடம்பை வயிற்றின் கொடுமையால்

நாழி அரிசிக்கே நாம். 

நீரும் நிழலும் நிலம் பொதியும் நெல் கட்டும்

பேரும் புகழும் பெரு வாழ்வும் - ஊரும்

வருந்திருவும் வாழ் நாளும் வஞ்சமில்லார்க்கு என்றும்

தரும் சிவந்த தாமரையாள் தான். 

ஒன்றை நினைக்கின் அதுஒழிந்திட் டொன்றாகும்

அன்றி அதுவரினும் வந்தெய்தும்-ஒன்றை

நினையாத முன் வந்து நிற்பினும் நிற்கும்

எனையாளும் ஈசன் செயல். 

தாம்தாம்முன் செய்தவினை தாமே அனுபவிப்பார்

பூந்தா மரையோன் பொறிவழியே - வேந்தே

ஒறுத்தாரை என்செயலாம் ஊரெல்லாம் ஒன்றா

வெறுத்தாலும் போமோ விதி. 

.....................

வெட்டனவை மெத்தனவை வெல்லாவாம்; வேழத்தில்

பட்டுருவும் கோல் பஞ்சில் பாயாது - நெட்டிருப்புப்

பாரைக்கு நெக்குவிடாப் பாறை பசுமரத்தின்

வேருக்கு நெக்கு விடும்.

வினைப்பயனை வெல்வதற்கு வேதம் முதலாம்

அனைத்தாய நூலகத்தும் இல்லை - நினைப்பதெனக்

கண்ணுறுவது அல்லால் கவலைப் படேல் நெஞ்சேமெய்

விண்ணுறுவார்க் கில்லை விதி. 

அடுத்து முயன்றாலும் ஆகும் நாள் அன்றி

எடுத்த கருமங்கள் ஆகா-தொடுத்த

உருவத்தால் நீண்ட உயர்மரங்கள் எல்லாம்

பருவத்தால் அன்றிப் பழா. 

நன்றி ஒருவர்க்குச் செய்தக்கால் அந் நன்றி

'என்று தருங்கொல்?' என வேண்டா- நின்று

தளரா வளர் தெங்கு தாள் உண்ட நீரைத்

தலையாலே தான் தருதலால்.

அட்டாலும் பால் சுவையில் குன்றாது அளவளாய்

நட்டாலும் நண்பு அல்லார் நண்பு அல்லர்

கெட்டாலும் மேன்மக்கள் மேன்மக்களே சங்கு

சுட்டாலும் வெண்மை தரும். 

நீர் அளவே ஆகுமாம் நீர் ஆம்பல்; தான் கற்ற

நூல் அளவே ஆகுமாம் நுண் அறிவு-மேலைத்

தவத்து அளவே ஆகுமாம் தான் பெற்ற செல்வம்

குலத்து அளவே ஆகும் குணம். 

நல்லாரைக் காண்பதுவும் நன்றே; நலம்மிக்க

நல்லார் சொல் கேட்பதுவும் நன்றே-நல்லார்

குணங்கள் உரைப்பதுவும் நன்றே; அவரோடு

இணங்கி இருப்பதுவும் நன்று. 

நெல்லுக்கு இறைத்த நீர் வாய்க்கால் வழி ஓடிப்

புல்லுக்கும் ஆங்கே பொசியுமாம்-தொல் உலகில்

நல்லார் ஒருவர் உளரேல் அவர் பொருட்டு

எல்லார்க்கும் பெய்யும் மழை. 

பண்டு முளைப்பது அரிசியே ஆனாலும்

விண்டு உமிபோனால் முளையாதாம்-கொண்ட பேர்

ஆற்றல் உடையார்க்கும் ஆகாது அளவு இன்றி

ஏற்ற கருமம் செயல். 

மடல் பெரிது தழை; மகிழ் இனிது கந்தம்

உடல் சிறியர் என்று இருக்க வேண்டா-கடல் பெரிது

மண்ணீரும் ஆகாது; அதன் அருகே சிற்றூறல்

உண்ணீரும் ஆகி விடும். 

கவையாகிக் கொம்பாகிக் காட்டகத்தே நிற்கும்

அவையல்ல நல்ல மரங்கள்-சபை நடுவே

நீட்டு ஓலை வாசியா நின்றான் குறிப்பு அறிய

மாட்டாதவன் நன் மரம். 

வேங்கை வரிப்புலி நோய் தீர்த்த விடகாரி

ஆங்கு அதனுக்கு ஆகாரம் ஆனால்போல்-பாங்குஅழியாப்

புல் அறிவாளருக்குச் செய்த உபகாரம்

கல்லின் மேல் இட்ட கலம். 

உடன் பிறந்தார் சுற்றத்தார் என்று இருக்க வேண்டா

உடன் பிறந்தே கொல்லும் வியாதி-உடன் பிறவா

மாமலையில் உள்ள மருந்தே பிணி தீர்க்கும்

அம் மருந்து போல் வாரும் உண்டு. 

மோனம் என்பது ஞான வரம்பு.

 தக்கோ னெனத்திரி-

பெரியோர்கள் உன்னைத்தக்கவன்(யோக்கியன்,நல்லவன்) என்று புகழும்படி நடந்துக்கொள்.

 பீடு பெறநில்-

பெறுமையை அடையும் படியான நல்ல நிலையிலே நில்.