ஈஸ்வரி அன்ரி

                 எங்களுக்கு வரம் தந்த சாமி

ஈஸ்வரி அன்ரி -

எங்கள் பால்ய காலங்களைத் தன் தன்னலமற்ற தேவதை அன்பினால் குளிப்பாட்டிய புனிதவதி.

அவர் ஒரு தேவதை அம்சம். வசீகரமிக்க பேரழகினால் மாத்திரமல்ல: யாராலும் பொழிய முடியா பேரன்பை; தாயன்பை: எந்த ஒரு எதிர்பார்ப்புகளும் இல்லாமல் யாரோ ஓர் அயலாராக இருந்த எங்கள் மீது பொழிந்த இறையம்சத்துக்குச் சொந்தக்காறியாக இருந்ததாலும் தான் அவர் ஒரு தேவதை எங்களுக்கு!

70களின் தொடக்க் காலம் அது. கல்முனையில் பக்கத்து வீட்டுக்காறராக அவர்கள் அமைந்தது ஒரு தற்செயல் தான். நாங்கள் மூன்று பெண் பிள்ளைகள்; நண்டும் சிண்டுமாய்; ஐந்து வயதுக்கு உட்பட்டவர்களாய்...அன்ரி தான் எங்களுக்கு விளையாட்டுத் தோழி.

அவர்கள் வீடு எப்போதும் ஒருவித அப்பிள் பழத்தின் வாசனையை ஒத்த வாசனையோடிருக்கும். அது எப்படி என்று எனக்கு இன்றுவரைக்கும் புரியவில்லை. அங்கிள் நில அளவையாளராக இருந்ததாலோ என்னவோ அவர்களுடய வரவேற்பறையில் ஒரு நிஜமான காய்ந்த மரக்கிளையும் அதில் நிஜமான தூக்கணாங் குருவிக் கூடுகளும் தொங்கியபடி இருக்கும். சாப்பாட்டு மேசைக்கருகில் குளிர்சாதனப் பெட்டியும், அதன் மேலே ஒரு கண்ணாடிக் குவளைக்குள் பல வண்ண ஸ்ரோக்கள் அடுக்கியபடி இருக்கும். சாப்பாட்டு மேசைக்கு மேலே தாழ்வாக வண்ணக் கூடோடு இருக்கும் மின்சார விளக்கு ஒரு மங்கல் நிறமான வெளிச்சத்தை மேசைக்கு மட்டும் உமிழ்ந்தபடி இருக்கும்.  வீட்டு வாசலில் ஒரு தேமா மரம்.

இவை எல்லாம் எங்களுக்கு ஓர் ஆச்சரியமென்றால் அன்ரி எங்களுக்கு இன்னுமொரு பெரிய ஆச்சரியம். எங்களோடு விளையாடுவதில் அவவுக்கு அப்படி ஒரு பிரியம்.

அவர் தினமும் சாப்பாடு செய்வது எங்களுக்கும் சேர்த்துத் தான். அதில் மலைநாட்டு மரக்கறிகள் அதிகம் இருக்கும். கரட், பீன்ஸ், கீரை, மீன் அல்லது முட்டை கட்டாயமாக இருக்கும். இவைகள் எல்லாம் எங்களுக்கு அப்போது புது ருசிகள். அவற்றை எல்லாம் மசித்து, குழந்தைகளுக்கு ஏற்ற விதமாகப் பிசைந்து, எங்களுக்கு ஊட்டி விடுவார். அந்தச் சாப்பாட்டைக் கூட ஒழித்துப் பிடித்து விளையாடி விளையாட்டின் வழியாகத் தான் ஊட்டி விடுவார். கதவின் பின்னாலோ கட்டிலுக்குக் கீழோ அல்லது கதிரை மேசைகளுக்கு அடியிலோ நாங்கள் ஒழிந்து கொள்வோம். அன்ரி கண்டு பிடிப்பா. ஒருமுறை கண்டு பிடித்தால் நாங்கள் ஒருவாய் சாப்பிட வேண்டும். அப்படி எங்களை வளர்த்தவர் அவர்.

அங்கிளிடம் ஒரு பென்னாம் பெரிய குடை ஒன்று இருந்தது. ஒரு மழைநாளில் நாங்கள் மூன்று பேரோடு அன்ரி, அங்கிளுமாக அந்தக் குடைக்குள் நாங்கள் எல்லோரும் ஒருவரோடு ஒருவர் ஒட்டியபடிக்கு மழைக்குள் வெறுங் காலோடு மழை வெள்ளத்துக்குள் கால்களை அலசிய படிக்கு சும்மா வீட்டு வளவினை சுற்றி வலம் வந்ததும் அது தந்த சந்தோஷமும் இன்றும் எனக்கு பசுமையாக நினைவில் இருக்கிறது.

கோயில் திருவிழாக்களில் அங்கிளிடம் இருந்த ஒரு கறுப்புக் காரில் அவர்களோடு நாங்களும் தொத்தி விடுவோம். அப்போதெல்லாம் எங்களுக்குக் காப்புகளும், மாலைகளும், வண்ணமயமான விளையாட்டுப் பொருட்களும் தின்பண்டங்களும் உடு புடவைகளும் வாங்கித் தந்து எங்கள் வாழ்க்கையை வளம் மிக்க; மகிழ்வான நினைவுகளாக ஆக்கி வைத்தவர் எங்கள் ஈஸ்வரி அன்ரி.

எங்கு அன்ரி போனாலும் அவவுக்குப் பக்கத்தில் யார் இருப்பது என்ற போட்டியில் அக்கா எப்போதும் ஜெயித்து விடுவதில் தான் எனக்குக் கொஞ்சம் மனவாட்டம் ஏற்படும். என்றாலும் ஒரு மாதிரியாக அவவுக்கருகில் இருக்கும் அதிஷ்டத்தை ஒருவாறு இறுதியில் நான் பெற்று விடுவேன். நீதி வழங்குவதில் அவ நீதி தேவதை.

அப்படி அவர் ஓர் ஆதர்ஷம் எங்களுக்கு!

எது; என்ன சம்பவம்; எந்த நிகழ்ச்சி எங்கள் வாழ்வில்; நினைவில் பெரிய இடத்தைப் பிடிக்கும் என்பதை யாராலும் அப்போதைக்குக் கணித்துக் கூறவியலாது. சில விடயங்கள் சிறியதாக இருந்தாலும் உள்ளத்தில் மிகப்பெரிய இடத்தை அது பிடித்துவிடும். சில பெரிய சம்பவங்கள் மனதில் இருந்து மறைந்தே போயிருக்கும். நினைத்துப் பாருங்கள்.... உங்களுக்கு என்ன விடயங்கள் இன்றும் நினைவில் இருக்கிறது.....?

என் ஞாபகக் கிடங்கில்; என் பால்ய கால சம்பவங்களின் தொகுப்பில் அன்ரி ஓர் ஆதர்ஷ தேவதையாக: பேரழகியாக: மங்காத நிதியமாக: எங்களோடு விளையாடி எங்கள் மீது எதிர்பார்ப்புகள் எதுவுமில்லாத; நிபந்தனைகள் எதுவுமற்ற பேரன்பைப் பொழிந்து; பரிசுப் பொருட்களால் எங்களைக் குளிப்பாட்டி; எங்கள் குழந்தைப் பருவ வாழ்க்கையை ஆச்சரியங்களாலும் மகிழ்வினாலும் பேரன்பினாலும் நிறைத்த பேரழகியாக என்றென்றைக்கும் அவர் நிலைத்திருப்பார்.

மொக்குப் பெண்ணாக; அதே நேரம் வெகுளிப் பெண்ணாக; சுமாரான தோற்றம் கொண்ட; படிக்க விருப்பம் இல்லாத; விளையாட்டுக் குணங்கள் கொண்ட ஒரு குழந்தையை அவர் கையாண்ட விதம் இறையன்புக்கு நிகரானது!  அவர் என் மனதில் நிறைந்து போயிருப்பதற்கு அதுவும் ஒரு காரணம் தான். நாங்கள் மூன்று பெண்பிள்ளைகளும் மூன்று விதமாக இருந்த போதும் எங்கள் மூன்று பேரையும் அவர் சம அன்போடு நடாத்தினார். பேரன்பினால் எங்கள் பால்யத்தை பொற்காலமாக்கினார்.

இன்றைக்கு நான் வெளிநாட்டு இளஞ் சிறார்களோடு பாடசாலையில் பணிபுரியும் போது, குழந்தைகளோடு உறவாடும் சந்தர்ப்பம் நேரும் போதெல்லாம் அன்ரியையே நான் என் ஆதர்ஷ ஆசானாக நினைத்துக் கொள்வேன். அன்பையும் அக்கறையையும் கவனிப்பையும் வழிநடத்துதலையும் வழங்குவதில் கல்வியறிவு கற்றுத் தந்த பாடங்களிலும் மேலாக அன்ரி எங்களை வழிநடத்தியதையே நான் எனக்கான முன் உதாரணமாகக் கொள்வேன். அது அவர் எனக்குத் தந்த வார்த்தைகளால் அளவிட முடியாத வெகுமதி; பெருநிதி.

அங்கிளோடு அவர் வாழ்ந்த இல்லற வாழ்வு ஆச்சரியமும் அழகும் மிக்கது. அங்கிளைப் போல ஒருவர் அவருக்கு வாழ்க்கைத் துணையாக வாய்த்தது தான் அன்ரியால் தன் இயல்பான வாழ்வை; குணங்களால் மேம்பட்ட வாழ்வை இவ்வாறு வாழ வழிவகுத்திருக்க வேண்டும் என்று இப்போது உறுதியாகத் தோன்றுகிறது. அவர்கள் பாலும் தேனும் போல; பூவும் வாசமும் போல வாழ்ந்தார்கள். அது ஓர் ஐக்கியமான பெருவாழ்வு. வரம்பெற்று கிட்டிய வாழ்வு போல்வது. அவர்கள் ஆதர்ஷ தம்பதிகளாகவே எப்போதும் இருந்தார்கள். 

அன்ரி தன் தாயை இறுதி மூச்சு உள்ளவரை எப்படி எல்லாம் சீராட்டி பாராட்டி போற்றிப் பார்த்துக் கொண்டார் என்பதை ஊரும் அயலும் சொந்த பந்தங்களும் உற்றார் உறவினரும் நன்கறிவர். 

அவர் ஒரு ஆச்சரியமே தான். இந்த உலகத்துக்கு அபூர்வமாக வந்து பிறந்த ஓர் ஆச்சரியம். அன்ரி உரத்துப் பேசியோ குரல் உயர்த்தி வாதம் செய்ததையோ நான் கண்டதேயில்லை.  இறைபக்தியில் அவரை மிஞ்ச ஆளில்லை. முருகக் கடவுளோடு பல வருடங்கள் தொடர் போராட்டங்கள் மேற்கொண்டு தன்னை வருத்திப் போராடி, கடும் விரதங்களும் தவமும் மேற்கொண்டு பிள்ளை பெற்று வெற்றி கண்டவர் அவர். கடவுளே இரங்கி வரம் கொடுத்த பக்தி அவருடயது.

மிக இளகிய; எதிர்த்து ஒன்றைச் செய்யத் தெரியாத குழந்தையாகவே அவர் இறுதிவரை இருந்தார். இறுதிக் காலங்களில் சகிப்புத்தன்மையோடு தன் உபாதைகளை அவர் பொறுத்துக் கொண்டார். தன்னை ஒறுத்துக் கொண்டு உலாவந்தார்.அங்கிள் அவரை அருகில் இருந்து கண்ணும் கருத்துமாய் கவனித்துக் கொண்டார். 

அங்கிள், நீங்கள் அன்ரிக்குக் கிடைத்த ரத்தினம்! "விஜய ரத்தினம்"! அரியதான ரத்தினம்!!

அன்ரி,

நீங்கள் எங்கள் குழந்தைப் பருவத்தை உங்கள் தன்னிகரற்ற பேரன்பால் நிறைத்தீர்கள். அங்கிளோடு நீங்கள் வாழ்ந்த வாழ்வு நமக்கெல்லாம் ஓர் ஆதர்ஷ வாழ்வாக - வாழ்ந்தால் இப்படி வாழ வேண்டும் என்று சொல்லும் படியாக இருந்தது. நீங்கள் உங்கள் தாயாரைப் பாத்துக் கொண்ட பாங்கு ஒரு மனிதன் எப்படி வாழ வேண்டும் என்ற பாடத்தை எங்களுக்குக் கற்றுத் தருவதாக இருந்தது. 

எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக இன்றைக்கு என் 60 வது வயதில் இருந்துகொண்டு நான் நடந்து வந்த வாழ்க்கைப் பாதையைத் திரும்பிப் பார்க்கும் போது, நீங்கள் எங்களுக்குத் தந்த பெரு நிதியங்கள் எந்த அளவுகோல்களாலும் அளவிடற்கரியதாய்; எழுத்துக்களால் விபரிக்கவொண்ணாததாய்; வாழ்வு முழுக்கவுமாய் நிறைந்துபோய்க் கிடக்கிறது. 

அன்ரி, நீங்கள் இருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும் எங்களின் தேவதை. நிஜமாக வாழ்ந்து அன்பையும் ஆதரவையும் வாரி வழங்கிய தேவதை. எங்கள் மனங்களில் நீங்கள் என்றென்றைக்கும் ஒரு தேவதையாகவே கொலு வீற்றிருப்பீர்கள்.

உங்கள் பூலோகத்துக்கான வருகை என்பது எங்களுக்குக் கடவுள் தந்த ஓர் அழகிய வரம்; வாழ்வு!

தேவதையை வணங்கி, தாழ் பணிந்து, விடைதருகிறேன். சொந்த தேசம் சென்று சேர்ந்தாய் தாயே வாழி! இறை நிழலில் இனிதே இளைப்பாறு தாயே, நீ நீடூழி!!

வரம் தந்த சாமிக்கு பதமான லாலி.

8.12.24.

இறுதிக் காலங்களில் கூட அழகு மாறா அவரின் தோற்றம்