இலக்கியத்தில் அவலங்கள் - 1

பயனற்றவை

மாடில்லான் வாழ்வு, மதியில்லான் வாணிப, நன்
நாடில்லான் செங்கோல் நடாத்துவதும் - கூடும்
குருவில்லாவித்தை, குணமில்லா பெண்டு,
விருந்தில்லா வீடு விழல்.

செல்வம் இல்லாதவனுடய வாழ்வும்,இயற்கை அறிவு இல்லாதவனுடய வாணிபமும்,நன்மை பயக்கத்தக்க நாடு இல்லாத அரசன் செங்கோல் செலுத்துவதும்,இசைந்த ஆசிரியன் இல்லாத கல்வியும், நற் பண்புகள் இல்லாத மனைவியும், விருந்தினரை ஓம்பாத குடும்பமும் வீணாகும்.

ஒளவையார்.


துன்பம்

ஆஈன, மழைபொழிய, இல்லம்வீழ,
அகத்தடியாள் மெய்நோவ, அடிமைசாக,
மாஈரம் போகுதென்று விதைகொண்டோட,
வழியிலே கடன் காரர் மறித்துக் கொள்ள,
சாவோலை கொண்டொருவன் எதிரேசெல்ல,
தள்ளஒண்ணா விருந்துவர, சர்ப்பம் தீண்ட,
கோவேந்தர் உழுதுண்ட கடமை கேட்க,
குருக்கள் வந்து தட்சணைகள் கொடு என்றாரே!

பசு கன்று போட,பெரும் மழை பொழிய, வீடு இடிந்து விழ,வீட்டு வேலைக்காரி உடல் நோயினால் அவதியுற,பண்ணையாள் இறந்து போக,மிகுதியாக உள்ள ஈரம் காய்ந்து விடுமே என்று நெல் விதைகளைச் சுமந்து கொண்டு செல்ல,வழியிலே கடன் காரன் வந்து மறிக்க,அதே நேரம் இறப்புச் செய்தியைக் கொண்டு ஒருவன் எதிரே செல்ல,அதே நேரம் தள்ள முடியாத விருந்தாளி முன்னே வர,பாம்பு தீண்ட, அதே நேரம் அரசு நிலவரி கேட்க,பிராமணர் வந்து காணிக்கை தர வேண்டும் என்று கேட்டார்.

இராமச்சந்திர கவிராயர்.

கடவுளின் துன்பம்

வஞ்சகர் பால் நடந்தலைந்த காலில் புண்ணும்,
வாசல்தொறு முட்டுண்ட தலையிற் புண்ணும்,
செஞ்சொல்லை நினைத்துருகு நெஞ்சிற் புண்ணும்,
தீரும் என்றே சங்கரன் பால் சேர்ந்தேன் அப்பா!
'கொஞ்சம் அல்ல பிரம்பு அடியின் புண்ணும்,வேடன்
கொடுங்காலால் உதைத்த புண்ணும்,கோபமாகப்
பஞ்சவரில் ஒருவன் வில்லால் அடித்த புண்ணும்
பார்' என்றே காட்டி நின்றான் பரமன் தானே!

வஞ்சனை உள்ளவர் பால் சென்று வந்ததனால் எனது காலில் உண்டான காயத்தையும்,வீட்டு வாசல் படிகள் தோறும் முட்டுப்பட்டதனால் என் தலையில் ஏற்பட்ட காயத்தையும்,கடும் சொற்களால் மனதில் ஏற்பட்ட காயத்தையும்,சொல்லி ஆறுதல் பெற சிவனின் பால் சென்றேன்.அதனைக் கேட்ட அவர், நான் பட்ட துன்பமும் கொஞ்சமல்ல அப்பனே பார், பாண்டியனின் பிரம்படியால் பெற்ற காயத்தையும்,கண்ணப்பன் தன் காலினால் உதைந்த காயத்தையும்,பஞ்ச பாண்டவரில் ஒருவனான அர்ச்சுணன் கோபங் கொண்டு வில்லினால் அடித்ததனால் உண்டான காயத்தையும் என்று காட்டி நின்றான்.

இராமச்சந்திர கவிராயர்.

தொடரும்.....